Badania potwierdzają bezpieczeństwo szczepienia przeciw COVID-19 w czasie ciąży
Pomimo że COVID-19 nie jest już klasyfikowany jako pandemia, na całym świecie wciąż odnotowuje się znaczną liczbę zakażeń. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca szczepienie osobom narażonym na ciężki przebieg choroby lub powikłania, w tym kobietom w ciąży. Grupa ta jest szczególnie podatna na negatywne skutki zakażenia wirusem SARS-CoV-2, które mogą być niebezpieczne zarówno dla matki, jak i noworodka.
Szczepienie kobiet ciężarnych przeciw COVID-19 może znacząco zmniejszyć wiele zagrożeń zdrowotnych. Jednak głównym problemem jest potencjalny wpływ szczepienia w czasie ciąży na zdrowie dziecka, szczególnie w okresie noworodkowym (pierwszy miesiąc po urodzeniu). Choć wcześniejsze badania nie wykazały problemów z bezpieczeństwem, niezbędne jest ciągłe monitorowanie i potwierdzanie bezpieczeństwa szczepień COVID-19 u kobiet ciężarnych.
Aby wypełnić tę lukę, zespół badaczy pod kierownictwem dr Petry J. Woestenberg z Holenderskiego Centrum Nadzoru nad Bezpieczeństwem Farmakoterapii Lareb w ‘s-Hertogenbosch (Holandia) zbadał związek między szczepieniem przeciw COVID-19 w czasie ciąży a zdrowiem noworodków u kobiet w Holandii. Wyniki badania opublikowano 7 listopada 2024 roku w czasopiśmie Pediatric Investigation. Chociaż wcześniejsze badania koncentrowały się na skutkach szczepienia, takich jak poronienia czy poważne wady wrodzone, w Holandii dotychczas brakowało analiz skupionych na zdrowiu noworodków.
Dr Petra J. Woestenberg wyjaśnia: „Zaufanie do bezpieczeństwa szczepionek jest kluczowym czynnikiem wpływającym na decyzje kobiet w ciąży o podjęciu szczepienia. Zrozumienie potencjalnych ryzyk pomaga podejmować świadome decyzje.”
Badacze wykorzystali dane z Holenderskiego Rejestru Leków Stosowanych w Ciąży, prowadzonego w formie bieżącego badania zbierającego informacje samodzielnie raportowane przez kobiety w ciąży za pomocą internetowych kwestionariuszy. Dane obejmowały szczegóły dotyczące statusu szczepienia i wyników zdrowotnych dzieci. Analiza objęła 3 655 uczestniczek z terminami porodu między styczniem 2021 a majem 2022 roku, które urodziły pojedyncze dziecko po co najmniej 24 tygodniach ciąży. Około 92% uczestniczek zgłosiło, że otrzymały szczepienie przeciw COVID-19.
Aby ocenić wyniki zdrowotne noworodków, badacze zidentyfikowali dzieci o masie ciała nieodpowiedniej do wieku ciążowego: za małe (SGA) lub za duże (LGA). Zbadano również problemy zdrowotne, takie jak trudności w oddychaniu czy żółtaczka noworodkowa. Analizowano statystyczne związki między szczepieniem matek a tymi niekorzystnymi wynikami zdrowotnymi.
Wyniki były zaskakujące: nie stwierdzono istotnych związków między szczepieniem przeciw COVID-19 w czasie ciąży a problemami zdrowotnymi noworodków. Aby zapewnić wiarygodność wyników, badacze uwzględnili różne czynniki zakłócające. Przeprowadzili dodatkowe analizy, wykluczając przedwczesne porody, które są związane z niekorzystnymi wynikami zdrowotnymi noworodków. Przeprowadzono również analizę wykluczającą kobiety, które zakaziły się SARS-CoV-2 podczas ciąży, aby wykluczyć wpływ samego zakażenia na zdrowie noworodka.
Pomimo uwzględnienia różnych czynników zakłócających wyniki pozostały spójne – nie znaleziono znaczących związków między szczepieniem przeciw COVID-19 a niekorzystnymi wynikami zdrowotnymi noworodków.
Odkrycia te przynoszą istotne zapewnienie w kontekście bezpieczeństwa szczepień, zwłaszcza że niekorzystne wyniki zdrowotne noworodków mogą mieć długoterminowe skutki, takie jak zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, otyłości czy cukrzycy u dzieci urodzonych SGA lub LGA.
Dr Woestenberg podkreśla potrzebę dalszych badań: „Przyszłe badania powinny skupić się na długoterminowych skutkach zdrowotnych dla dzieci urodzonych przez matki zaszczepione w czasie ciąży.”
Podsumowując, wyniki badania stanowią kolejny dowód na to, że szczepienie przeciw COVID-19 w czasie ciąży jest bezpieczne. Badanie dostarcza cennych informacji dla rodziców, pomagając im podejmować świadome decyzje dotyczące szczepienia przeciw COVID-19.
Źródło: Pediatric Investigation
DOI: 10.1002/ped4.12456