Rola szlaku AMPK/SR-A1 w terapii ozonowej ALI
Przełomowe badanie wskazuje terapię medycznym ozonem jako obiecujące rozwiązanie w leczeniu ostrego uszkodzenia płuc (ALI) wywołanego sepsą. Dzięki zwiększeniu eliminacji zewnątrzkomórkowych pułapek neutrofilowych (NETs) poprzez aktywację szlaku kinazy białkowej aktywowanej AMP (AMPK) oraz receptora zmiatacza A1 (SR-A1), innowacyjne podejście może znacząco poprawić przeżywalność i funkcję płuc w modelach przedklinicznych, dając nadzieję pacjentom z ograniczonymi możliwościami terapeutycznymi.
Sepsa, poważne i często śmiertelne powikłanie infekcji, jest jedną z głównych przyczyn zarówno ALI, jak i zespołu ostrej niewydolności oddechowej (ARDS). Obie te jednostki chorobowe, charakteryzujące się wysoką śmiertelnością, pozostają trudne do leczenia ze względu na brak skutecznych terapii. NETs odgrywają kluczową rolę w postępie sepsy – z jednej strony pomagają w wychwycie patogenów, z drugiej jednak wywołują nadmierny stan zapalny, pogłębiając uszkodzenia płuc. Złożoność septycznego ALI, wynikająca z interakcji między zapaleniem, dysregulacją układu odpornościowego i zaburzeniami krzepnięcia, wymaga nowatorskich strategii terapeutycznych w celu skuteczniejszego zarządzania tym stanem krytycznym.
W badaniu przeprowadzonym przez Nanjing Medical University (DOI: 10.7555/JBR.38.20240038), opublikowanym 28 listopada 2024 roku w Journal of Biomedical Research, naukowcy poczynili znaczące postępy w tej dziedzinie. Badanie wykazało, że terapia ozonem medycznym, celując w oś AMPK/SR-A1, skutecznie eliminuje NETs, znacznie poprawiając przeżywalność i funkcję płuc u myszy z ALI wywołanym sepsą. To odkrycie stanowi istotny krok naprzód w poszukiwaniu nowych metod leczenia tego śmiertelnego schorzenia.
Wnikliwa analiza mechanizmów terapeutycznych wykazała, że ozonoterapia zmniejszała formowanie się NETs, kluczowego czynnika rozwoju ALI. Aktywacja szlaku AMPK/SR-A1 poprawiała zdolność makrofagów do eliminacji szkodliwych NETs, zmniejszając stan zapalny i łagodząc uszkodzenia płuc. Badanie podkreśliło również kluczową rolę SR-A1: u myszy z nokautem tego receptora terapia ozonem nie wykazała działania ochronnego, co wskazuje na krytyczne znaczenie SR-A1 w mediacji efektów terapeutycznych ozonu. Kompleksowa ocena funkcji płuc, przepływu krwi i poziomów białek dodatkowo potwierdziła wielowymiarowe korzyści płynące z terapii ozonowej, sugerując, że może ona stać się cennym uzupełnieniem istniejących terapii ALI wywołanego sepsą.
Dr Wen-Tao Liu, główny badacz tego projektu, podkreślił znaczenie tych wyników: „Nasze badania pokazują, że terapia medycznym ozonem może znacząco poprawić leczenie ALI wywołanego sepsą. Poprzez aktywację szlaku AMPK/SR-A1, ozonoterapia eliminuje szkodliwe NETs, przywraca równowagę immunologiczną i redukuje stan zapalny. To obiecujące podejście do leczenia krytycznych stanów, które może prowadzić do lepszych wyników u pacjentów cierpiących na sepsę”.
Konsekwencje tych badań są dalekosiężne. Jeśli kolejne badania potwierdzą te wyniki w próbach klinicznych, terapia ozonem medycznym może stać się skuteczną i realną opcją leczenia uszkodzeń płuc wywołanych sepsą – stanu, który obecnie ma niewiele dostępnych metod leczenia. Potencjał terapii ozonowej w poprawie przeżywalności i funkcji płuc może zrewolucjonizować podejście do leczenia sepsy, dając nową nadzieję pacjentom stojącym w obliczu ponurych rokowań. W miarę jak ta obiecująca terapia będzie postępować w kolejnych etapach badań, może stać się kamieniem węgielnym w walce z sepsą, zmieniając sposób, w jaki leczymy to zagrażające życiu schorzenie.