Wzrost zakażeń wywołanych przez Streptococcus dysgalactiae jako wyzwanie dla pulmonologii i zdrowia publicznego
Zakażenia wywołane przez Streptococcus dysgalactiae subspecies equisimilis (SDSE) są coraz częstszym zagrożeniem zdrowotnym w skali globalnej. Nowe badania pokazują, że ten patogen może powodować infekcje o różnym stopniu ciężkości, co ma szczególne znaczenie dla pulmonologii i opieki nad pacjentami z osłabioną odpornością.
Czym jest Streptococcus dysgalactiae subspecies equisimilis (SDSE)?
Streptococcus dysgalactiae subspecies equisimilis (SDSE) jest bakterią blisko spokrewnioną z dobrze znanym paciorkowcem grupy A (Streptococcus pyogenes), która wywołuje m.in. anginę paciorkowcową i powikłania o charakterze zapalnym. SDSE różni się jednak od swojego kuzyna większym potencjałem do kolonizowania różnych części ciała człowieka: skórę, gardło, przewód pokarmowy, a nawet żeńskie drogi rodne. Szczególnie niepokojące są przypadki zakażeń dolnych dróg oddechowych, które mogą prowadzić do ciężkich powikłań, zwłaszcza u pacjentów z chorobami płuc.
Zagrożenie dla pacjentów pulmonologicznych
Osoby z przewlekłymi chorobami płuc, takimi jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), astma, a także pacjenci immunosupresyjni, są szczególnie narażeni na infekcje bakteryjne. Dla tej grupy pacjentów zakażenie wywołane przez SDSE może mieć poważne konsekwencje, prowadząc do powikłań takich jak zapalenie płuc czy martwicze zapalenie powięzi. W niektórych przypadkach infekcja SDSE może przekształcić się w inwazyjną formę choroby, która jest oporna na leczenie standardowymi antybiotykami.
Najnowsze odkrycia naukowców z Houston Methodist
Zespół badaczy z Houston Methodist Research Institute przeprowadził kompleksowe badania nad nowo pojawiającym się szczepem SDSE, podtypem stG62647, który wydaje się szczególnie zjadliwy i odporny na kluczowe antybiotyki. Badania te, opublikowane w czasopiśmie mBio, wskazują na potrzebę zrozumienia molekularnej patogenezy SDSE, aby móc opracować skuteczne metody diagnostyki oraz leczenia tego patogenu.
Przełom w badaniach: analiza genomowa, transkryptomiczna i wirulencyjna
Houston Methodist zastosował zaawansowaną analizę integracyjną na 120 izolatach ludzkich SDSE, analizując genom, transkryptom i wirulencję bakterii. Analiza genomowa dostarcza informacji o strukturze DNA bakterii, transkryptom umożliwia analizę ekspresji genów w danym momencie, a wirulencja pozwala zrozumieć stopień uszkodzeń wywoływanych u gospodarza. Badania wykazały, że stG62647 może powodować wyjątkowo ciężkie zakażenia, co potwierdza jego wyjątkowy potencjał zjadliwości i wymaga dalszych badań.
Nowe wyzwania diagnostyczne i terapeutyczne
Zrozumienie mechanizmów patogenezy SDSE może przyczynić się do opracowania bardziej precyzyjnych narzędzi diagnostycznych i skutecznych terapii dla pacjentów pulmonologicznych, u których zakażenia dolnych dróg oddechowych są szczególnym zagrożeniem. Potencjalnym krokiem może być rozwój nowych antybiotyków lub badań nad szczepionkami, które będą ukierunkowane na redukcję zakażeń wywołanych przez SDSE. Obecnie trwają badania nad specyficznymi antygenami, które mogą być wykorzystywane do tego celu.
Międzynarodowa współpraca i dalsze badania
Zespół badawczy Houston Methodist współpracuje również z naukowcami z Université Rennes we Francji, aby rozszerzyć zakres badań nad SDSE. Kolejne etapy badań będą obejmować analizę mutacji genów odpowiedzialnych za oporność na antybiotyki oraz badania nad możliwością zastosowania terapii celowanych, które mogą pomóc w zwalczaniu tego patogenu w grupach wysokiego ryzyka.
Źródło: Czy Streptococcus dysgalactiae może stać się kolejnym zagrożeniem epidemicznym? Wyniki badań naukowców z Houston, Integracyjna analiza genomowa, wirulencyjna i transkryptomiczna nowo pojawiających się izolatów Streptococcus dysgalactiae subspecies equisimilis (SDSE) typu emm stG62647 wywołujących zakażenia u ludzi, mBio (17 października 2024). Jesus M. Eraso, Randall J. Olsen, S. Wesley Long, Ryan Gadd, Sarrah Boukthir, Ahmad Faili, Samer Kayal i James M. Musser. DOI: https://doi.org/10.1128/mbio.02578-24
